Kamień milowy osiągnięty - 40

Przeżyłem!

Powinienem być dumny, że dożyłem 40 lat. Niektórzy ludzie, niektórzy moi przyjaciele, nie będą mogli tego powiedzieć.

Nieważne, co było w przeszłości, jesteśmy tu i teraz i idziemy naprzód, mając nadzieję, że zmienimy świat na lepsze.

Dożyłem połowy swojego życia, albo przynajmniej mam taką nadzieję. Byłbym bardzo wdzięczny, gdybym za kolejne 40 lat mój umysł nadal był tutaj i mógłbym zobaczyć, jak zmienił się świat.

Do tej pory nauczyłem się wiele, a jeszcze więcej nauczę się w przyszłości.

To, co wiem już w tym wieku, chcę się z wami podzielić.

Nie marnuj czasu na fałszywych przyjaciół

Życie jest zbyt krótkie. Przyjaciele powinni cię „podnosić”, a nie dołować.

Twoi przyjaciele sprzed 10 lat niekoniecznie muszą być twoimi przyjaciółmi dzisiaj. Życie się zmienia, a wraz z nim zmienia się postrzeganie świata przez ludzi. Znajdź swoich ludzi, swoją ekipę, swoich prawdziwych przyjaciół.

Usiądź, zastanów się i rozejrzyj się wokół. Zobacz, kto jest dla ciebie, gdy go potrzebujesz, a kto jest tylko wtedy, gdy czegoś od ciebie potrzebuje.

Przyjaźń to nie relacja typu „dawaj i bierz”. Ważne jest, aby być obecnym dla drugiej osoby, gdy najbardziej tego potrzebuje.

Dowiedz się, kto jest twoim prawdziwym przyjacielem

Pamiętaj, kto jest tu dla ciebie. Słowo przyjaciel jest bardzo potężnym słowem. Nazywanie kogoś przyjacielem nie zawsze ma to samo znaczenie dla jednej osoby i dodanie kogoś do listy znajomych niekoniecznie oznacza, że ​​jesteście przyjaciółmi. Znacie się, ale jesteście daleko od bycia przyjaciółmi.

Twoim najbliższym przyjacielem jest twoja rodzina. Moja druga połówka, moja żona, jest moją drogą przyjaciółką, moją najlepszą przyjaciółką! Ta więź jest nieco inna, znacznie głębsza.

Jeśli szukasz znaczenia słowa przyjaciel, spójrz poza swoją rodzinę.

Zobacz, do kogo możesz zadzwonić w środku nocy i kto odbierze twój telefon. Kto, gdy zadzwonisz, spędzi godziny rozmawiając z tobą, tylko po to, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Może nie rozmawiacie ze sobą każdego dnia, ale kiedy zaspokajacie potrzebę powiedzenia „cześć” bez żadnego innego powodu, to jest coś więcej. To jest przyjaźń.

Przyjacielstwo to nie tylko przyjaźń z innymi ludźmi, to także uczucie, jakie towarzyszy przebywaniu z tą osobą, rozmawianiu o niej, a nawet myśleniu o niej.

Zidentyfikuj swoich przyjaciół

Kiedy spotkasz się ze swoim przyjacielem, kiedy z nim porozmawiasz, poczujesz się lekko. Twoja dusza poczuje się uniesiona, a Twój cel jako osoby zostanie wypełniony uczuciem spełnienia.

Unikaj przyjaciół, którzy wysysają Twoją energię życiową. Nasze życie jest zbyt krótkie, aby je na nich marnować. Idź dalej i znajdź prawdziwych przyjaciół.

Ktoś może poczuć się poruszony, że nagle nie jesteś dla niego. Mam nadzieję, że jeśli spojrzy wstecz, zrozumie, że nie był dla nas, nie był naszym przyjacielem.

Twój przyjaciel będzie dla Ciebie. Nie musi być tutaj za każdym razem, ale zawsze, gdy jest, masz to wypełnienie w środku. To Cię zmienia, przynosi optymizm i radość Twojej duszy.

Pamiętaj, kto jest twoim przyjacielem

Ja, jako przyjaciel, nie będę mówił bzdur tylko po to, żebyś usłyszał to, co chcesz usłyszeć. Jako przyjaciel mogę ci powiedzieć prosto w twarz, co mi się w tobie nie podoba. Możemy wymieniać argumenty, ale zawsze cenimy opinie drugiej osoby. Niekoniecznie musimy się z nimi zgadzać, ale je cenimy.

Ktoś powiedział to ważne zdanie.

„Prawdziwy przyjaciel powie ci, co o tobie myśli, prosto w twarz, a nie za plecami!” Pamiętajmy o tym!

Młody umysł w starym ciele

W wieku 40 lat wiem jedno, mogę mieć 40 lat, ale mój umysł czuje się, jakbym cały czas miał 20 lat.

Nie dorosłem.

Wewnątrz jestem dzieckiem, dojrzałym, ale wciąż dzieckiem.

Nauczyłem się współistnieć w świecie dorosłych, ale w środku chciałbym zrobić coś zabawnego, być śmieszny. Tylko moje ciało przypomina mi, że nie jestem tak młody, jak się czuję, i wtedy to czuję… głęboko.

Ale czasami dobrze jest być taką osobą. Posiadanie młodej duszy w ciele osoby starszej może pomóc innym, gdy najbardziej tego potrzebują.

Nie wiemy wszystkiego

Nie jesteśmy ekspertami we wszystkim, ale w zawodzie, który wykonujemy. Staramy się być najlepsi i nie lubimy okazywać słabości, zwłaszcza w braku wiedzy.

Rozumiem to dobrze. Po ukończeniu studiów myślałem, że wiem wszystko i nie przyznam, że coś, co uważam za dobre, może być złe. Myślałem, że to pokaże moją słabość.

Teraz nie boję się powiedzieć, że nie wiem. Znam swoją wartość i wiem, jaką mam wiedzę. Niektórzy ludzie mogą być lepsi ode mnie w czymś i zawsze będą. Młode pokolenie będzie wiedziało więcej o przyszłości, niż ja wiem teraz. Nie muszę zawsze mieć racji.

Mogę włączyć się do dyskusji na temat czegoś, w czym nie jestem ekspertem, ale do momentu, w którym moja wiedza się wyczerpie, zatrzymam się i powiem, że nie wiem.

Powiem, albo przynajmniej spróbuję powiedzieć, że nie wiem.

To nie jest łatwe i boli w środku, aby przyznać się do naszych słabości, ale przynajmniej nie udajemy.

Zamiast próbować rozsiewać plotki, albo co gorsza, tworzyć je naszymi małymi umysłami, przyznajmy, że nie jesteśmy ekspertami we wszystkim.

Kłamstwo jest rozwiązaniem krótkoterminowym.

Jeśli czegoś nie wiesz, przyznaj się do tego, ale nie kończ na tym etapie. Staraj się uczyć i zdobywać wiedzę, aby następnym razem móc podzielić się nią z innymi.

Musimy pamiętać, że w naszym wieku będzie coraz więcej osób, które wiedzą więcej niż my. Nie jesteśmy w stanie nauczyć się wszystkiego i musimy to przyznać. Nie spodoba nam się to, ale takie jest życie.

Urodziliśmy się bez wiedzy i kiedy nadejdzie czas, (mam nadzieję) zrozumiemy, że nadal nie wiemy wszystkiego.

Moim jedynym życzeniem dla siebie jest osiągnięcie kolejnego kamienia milowego i bycie tym starym, zrzędliwym facetem, który sprawia, że ​​wszyscy są jednocześnie dumni i zawstydzeni.

Mam tylko nadzieję, że życie mi na to pozwoli.